Nabiści
–
grupa artystyczna, działająca we Francji w latach 1888-1899, stworzona
przez Paula Sérusiera.
Nazwa pochodzi od
hebrajskiego słowa nabis oznaczającego proroka.
Artykuł z sierpnia 1890
pt. Definicja
neo-tradycjonalizmu drukowany w piśmie Sztuka i Krytyka uważany był za
manifest artystyczny tegoż kierunku. W swoim programie artystycznym
uważali, że w sztuce rzeczywistość ulega podwójnej
deformacji:
subiektywnej - ukazującej indywidualne uczucia twórcy i
obiektywnej - łączącej w sobie poszukiwania artystyczne. Interesowali
się muzyką, literaturą, filozofią, religiami świata. Inspirowali się
sztuką Lautreca, Gauguina, Moreau, symbolizmu i
prerafaelitów.
Wydawali czasopismo "La Revue Blache". Swoje obrazy umieszczali m.in.
na wystawach Związku Artystów Niezależnych, w galerii Le
barc de
Boutteville. W marcu 1899 odbyła się ostatnia wystawa grupy.
Ich malarstwo
charakteryzuje
zazwyczaj przygaszony koloryt, płaskość plamy barwnej, wyraźny kontur.
Odrzucali zasady akademickiego malarstwa uważając je za sztuczne i
przesadnie odtwarzające pejzaże natury.