Formizm - polski awangardowy kierunek literacko-artystyczny rozwijający się w Polsce, w latach 1917-1922, pokrewny kubizmowi, ekspresjonizmowi, futuryzmowi. Był jedną z dwu, obok unizmu, oryginalnie polskich formacji awangardowych.

Pierwsza wystawa prac formistów odbyła się w Krakowie w 1917 r. pod nazwą Ekspresjoniści polscy. Później grupa przyjęła nazwę Formiści i poza Krakowem objęła środowiska Warszawy, Lwowa i częściowo Poznania.

Rozległy i elastyczny program, uznanie autonomii działania artystycznego i przekonanie o konieczności dokonania radykalnych zmian w zakresie kreacji artystycznej, połączyło w obrębie tego nurtu wiele wybitnych indywidualności artystycznych okresu dwudziestolecia międzywojennego. Mimo różnorodności postaw, wspólne było dla nich zainteresowanie zagadnieniem formy, której przypisywali nadrzędną rolę. Sprzeciwili się naturalizmowi - wiernemu przedstawianiu rzeczywistości w sztuce. Sławnymi formistami byli: Leon Chwistek - główny teoretyk tego nurtu, Tytus Czyżewski, Zbigniew Pronaszko, Andrzej Pronaszko, Konrad Winkler, August Zamoyski, Jan Hrynkowski, Tymon Niesiołowski oraz Stanisław Ignacy Witkiewicz.




źródło:  www.pl.wikipedia.org